AH BİR ATAŞ VER CİGARAMI YAKAYIM

Gülçin Tüzel Dokur | 07/01/2018

Çanakkale Boğazı, Nara Burnu açıkları 4 Nisan 1953, Saat 02:15...Uzun ve yorucu bir seferden dönen Dumlupınar denizaltısı, Nara Burnu açıklarında İsveç bandıralı Naboland Şilebi ile Çarpıştı. Sessiz, soğuk ve bulanıktı gece. Başından aldığı şiddetli darbe ile Dumlupınar birkaç saniye içinde sulara gömüldü. Gemideki 81 kişilik mürettebattan sağ kalan 22 kişi, geminin arka bölümündeki torpido dairesine sığındı. Mahsur kalanların su yüzüne fırlattıkları telefon şamandırasıyla gemi ile irtibat sağlandı. Sağ kalan 22 kişiyi kurtarmak için herkes seferber oldu. Bu arada oksijeni idareli kullanmaları için, gereksiz yere konuşmamaları, şarkı türkü söylememeleri ve sigara içmemeleri konusunda uyarılar yapıldı.

Ancak saatler süren kurtarma çalışmalarının sonunda, umutların tükendiği anda karanlıkta bekleyen 22 kişiye, herşey yine aynı sözcüklerle anlatıldı; konuşabilirler, türkü söyleyebilirler ve hatta sigara bile içebilirler. Şamandıradaki telefon hattının Öbür ucundan en büyük kabulleniş,en büyük serzeniş, en derin elvedanın sesi geldi telefonun ucunda ki başçavuş şöyle dedi: " Vatan Sağolsun, komutanım."  tüm Türkiye, denizaltıda tevekkülle ölüme yapılan hüzünlü ama başı dik türküsünü dinledi…

Ah bir ataş ver cigaramı yakayım 

Sen sallan gel ben boyuna bakayım   

Uzun olur gemilerin direği 

Ah çatal olur efelerin yüreği 

Yanık olur anaların yüreği   

Vur ataşı gavur sinem ko yansın 

Arkadaşlar uykulardan uyansın   

Uzun olur gemilerin direği 

Ah çatal olur efelerin yüreği 

Yanık olur anaların yüreği   

Ah çatal olur efelerin yüreği 

Yanık olur anaların yüreği