GİTTİĞİN YOLLARI YAKIN SANARAK

GİTTİĞİN YOLLARI YAKIN SANARAK

Gülçin Tüzel Dokur | 17/12/2017

Austin Ali Bey’in çay bahçesinde Ali Şenozan ile sohbete dalmıştık. Yanımızda Kanuni Toktay Sökmen ve müessese sahibi Austin Ali Bey vardı. Konu musikiden açıldı. Ali Şenozan’nın “Gittiğin yolları yakın sanarak” isimli eserinin hikâyesini merak ediyordum. Her defasında anlatacak oluyor fakat bir türlü anlatmıyordu. Bu defa inatla üstüne gittim ve anlatmaya başladı. Hikâye şöyle:

Üstat askerdeyken Eşi Bedriye Hanım ile nişanlıydı. Bedriye Hanım bir gün dergide bulduğu şiiri Üstada gönderiyor. Üstat bu şiiri saklıyor. Askerden döndükten sonra Bestekâr Necip Mirkelamoğlu’nun işletmeciliğini yaptığı Gül Ağacı Gazinosu’da sahne alıyordu. Sabaha doğru evine geldi ve aklına nişanlısının askerde kendine gönderdiği şiir geldi. Okumaya başladı. Şiir üzerinde melodiler birden yerine oturmuştu. Kendi deyiminle:





''Beste yapmak bir şimşek çakması gibidir. Şimşeğin verdiği ışıkla ya hemen bestelersin veya tekrar için o ışığı belki aylarca beklersin”.

Üstat o ışıkla şiiri bestelemiş.

Gittiğin yolları, yakın sanarak,       

Hasretin zehriyle, her an yanarak. 

Gözlerim enginde, seni anarak,       

Günlerce yolunu, bekleyeceğim,      

Fakat bir türlü beste bitmiyor ve notalar yerine oturmuyordu. Sabah radyoya gidecekti yatması lazımdı. Yatağa uzandı ve uykuya hazırlanırken birden yataktan fırladı hemen udunu eline aldı ve “Ölünceye dek seni, unutmayacağım” şiirin sonuna sözlerini ekledi ve beste oluşmuştu. Ortaya güzel bir Rast şarkı çıkmıştı.

Emel Sayın ve Ziya Taşkent plağa okudu. Plaklar satış rekoru kırdı. Ali Şenozan şairi bilmediği için güfte bölümünü boş bırakmıştı.

Olanlar ondan sonra oldu. Şiire sahip çıkanların sayısı yirmi kişiyi geçti. Ve bir akşam vakti şiirin gerçek sahibi geldi. Elinde 1955 yılında Çınaraltı Mecmuası’nda kendi adıyla şiirin yayınlandığını gösterdi. Bu kişi şair Tevfik Bayraktar’dı. Üstat güfte hakkını sahibine verdi.

Askerlik yaparken nişanlısının bir dergiden kesip gönderdiği şiir yıllar sonra dillerden düşmeyen nağmelere dönüştü. 1993 yılı Milliyet gazetesi Yılın on şarkısı ödüllü şarkısı oldu.


Gittiğin yolları yakın sanarak

Hasretin zehrine her an yanarak

Gözlerim enginden seni anarak

Günlerce yolunu bekleyeceğim

Ölünceye dek seni unutmayacağım               


Mevsimler durmadan eriyip gitsin

Bahçemde bülbülün şarkısı dinsin

Ne çıkar bu gönül cefanı çeksin

Aylarca yolunu bekleyeceğim

Ölünceye dek seni unutmayacağım


Kırlarda çiçekler büsbütün solsa

Mehtaplı geceler karanlık olsa

Kalbime dünyanın hüzünü dolsa

Yıllarca yolunu bekleyeceğim

Ölünceye dek seni unutmayacağım



KAYNAK;SUAT YENER