NOBEL ÖDÜLLERİ NASIL ÇIKTI

Gülçin Tüzel Dokur | 26/06/2018

Alfred Nobel’i bilenlerin çoğu kendisini dinamiti keşfeden kişi olarak biliyor. Aslında kendisinin isteği hiç bu yönde olmamış. Zengin ama inişli çıkışlı maddi duruma sahip bir ailenin çocuğu Nobel. Hiç okula gitmemiş, zengin bir ailenin çocuğu olduğu için evde eğitim görmüş. 17 yaşındayken 5 dil konuşabiliyormuş. Mühendis olan babası Nobel’in tabiki bir mühendis olmasını istiyormuş ama çok ilginçtir ki Nobel İngiliz edebiyatına ve şiire ilgi duyuyormuş.

Maalesef baba ne isterse o olmuş ve Kimya mühendisliği eğitimi görmek üzere Avrupa’ya gitmiş. İki yıllık süre içinde İsveç, Almanya, Fransa ve ABD’ye gitmiş, bu ülkelerin hepsi babasının müşterilerinin olduğu ülkelermiş. Babasının da silah üreticisi olduğunu düşünürsek, kendisi de nitrogliserin üzerine çalışmalar yapıp, farklı çeşit patlayıcılar bulmuştur. Stockholm’de çalışmalarına devam ederken, bir patlama olmuş ve kardeşi de aralarında olduğu 4 kişi ölmüş. Bunun üzerine Stockholm’de çalışma yapması yasaklanan Nobel o tarihten sonra farklı farklı ülkelerde çalışmalarını sürdürmüş. En son İtalya’da San Remo’da çalışırken, beyin kanaması sonucunda ölüyor.

Bu kadar savaş için icatlar çıkartırken kendi iç dünyasında sürekli bunun pişmanlığını yaşamış. İçindeki naif dünyasını, ölene kadar kimseye gösterememiş biri Nobel.

Ne evlenmiş ne de çocuğu olmuş. Kendine ait 355 adet patent sahibi olan bilim adamının tahmin edersiniz hatrı sayılır da bir serveti varmış. Bu serveti akrabalarına bırakıp, onlar çalışmadan para yemelerini istememiş. İnsanların parayı hep çalışarak kazanmalarından yana bir duruş sergilediği için vasiyeti üzerine Nobel ödüllerinin enstitüleştirilmesini istemiş ve her yıl insanlığa hizmette bulunanlara mirasının verilmesini istemiş.

Ölmeden Nobel Ödüllerinin Fizik, Kimya, Tıp veya fizyoloji, edebiyat ve barış üzerine olmasını istemiş.

Bugün, her yıl Nobel’in ölüm yıl dönümünde, kendisinin huzurla uyuması için Nobel ödülleri düzenlenerek, kendisi anılıyor.Bu arada Nobel Ödülü kazananları asla demiyorlarmış. Kazanan olması için bir kaybeden olmalı ve bizim değerlendirdiğimiz işlerde asla bir kaybeden olamaz diyorlar.