TAHMİN/AYCAN GONCA ÖCAL
Gülçin Tüzel Dokur | 12/10/2017
Dalgalar birbirini kovalayarak,
Kayalara çarparak geri döner,
Rüzgarın da etkisi ile,
Uçuşan su zerrecikleri,
Dalgın dalgın bakan esmer kadının
Yüzünü ıslatır belli belirsiz.
Gün batımının kızıllığı
Tüm haşmeti ile doğayı
Kızıllığa bürüdüğü saatlerde.
Hemen hemen her gün aynı saatlerde
Görürüm bu tanıdık yüzü.
Karşı kıyıda kendisini
Tutku ile sevdiği,
Adamı beklediğini.
Bakışından sezerim de
Yanından sessizce geçer giderim.
Hissettirmeden.
AYCAN GONCA ÖCAL