ACI DÜŞLEDİM HAYATIMA TECRÜBE KATACAK

Özde Aydın | 07/10/2020

Acı düşledim hayatıma tecrübe katacak. Hiç biri çekmediğim dertlerin hayalini kurduramadı bana. Bi başarının hayali gibi yerleşemedi zihnime. Oluşturamadım bir yol haritası. İstemekle olmuyor işte zorlama. Yazılanın yaşanması gerekiyor oysa. Senin kafana yazdıkların yaşanmıyor ki bu hayatta. Yaşansaydı neler olurdu diye düşünmek benimkisi. Neden güzel bir hayal kurmuyorsun diyenlere " edindiğim en kalıcı tecrübem ben de iz bırakan acılarımdır." diyorum. Öğrendiğimiz şeylerin çoğunu yaşadıklarımız, yaşamak isteyip yaşayamadıklarımız ya da salya sümük ağlayıp bizi üzen şeylerdir. Bilmek istiyorum daha fazla acı ne olabilir. Daha ne yaşayabilirim ve bu bana ne öğretebilir diye. Acı nedir ki? Ben de bıraktığı her izin damağımdaki tadıydı. Jose mauro de vasconcelos şeker portakalı kitabında şöyle demiş:"şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum... Ayağını bir cam parçasıyla kesmek veya eczanede dikiş attırmak değil bu.. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi... Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi..."  Sanki ruhun bedenden çıktığı an gibi hissettiren duygu. Oysa ki gelip geçici..

Kendi yaşadığımız acının en ağır olduğunu düşünürüz ta ki başkasının acısını duyup senin yaşadığının devede kulak kaldığını anlayana kadar. Kolay anlatılır acılar, kolay yazılır belki, yaşarken öyle değildir oysa. Herkesin anlatacak acı hikayeleri vardır. Çektiği sıkıntılar, mutsuzluklar.. yine de şükür etmeli beteri için.  Yaşarken zordur, her şeyi içine atarsın da kendini atacak yer bulamazsın , sığamazsın hiç bir yere.  Mutluluk nedir diye sorulsa sözlüğe açıp bakasın gelir o an. Ve ne kadar acı yaşanmışlık varsa altında sevdiklerimizin imzası varsa yıkar geçer dünyanı. Acı neydi? Acı ızdıraptı , üzüntüydü, sızlanmaktı, nefes alamadığını hissetmekti. :D boş ver geç dalganı hayatla. Sonrası hep hatırında kalan bir hikaye. Ne yaşarsan yaşa önce şükür sonra sema, aç elini gönlündekini bilene sızlan sadece tek acını dindirecek oysa gerisi sadaka. 

Acının sonu tecrübe. Sana katacaklarına bak ve yürü. Susanna Tamaro ne demiş:" Yalnızca acı insanı geliştirir. Ama acıyla göğüs göğüse gelmelisiniz, kaçmaya çalışan ya da ağlayıp sızlayan kaybetmeye mahkumdur." Acı sadece sevdiğim yiyecekte ahlaya uflaya yememe rağmen sofrada oturunca aradığım ilk şey olsun. Yemeğimin tadı tuzu, yedikten sonra damağımdaki lezzet gerisi yalan...

                                                       ÖZDE AYDIN